O czym jest ta piosenka? 10 hitów pop, których poważna treść może cię zaskoczyć

Dowiedz się, o czym opowiadają przeboje pop, których słuchasz na co dzień. Zdziwisz się, jak poważny przekaz mają niektóre piosenki.

Zazwyczaj słuchając przebojów nie zastanawiamy się zbytnio nad ich przesłaniem – lubimy ich słuchać dzięki chwytliwej melodii. Jednak czasem muzyczne hity opowiadają o naprawdę poważnych sprawach. Dowiedzmy się więc, o co chodziło twórcom tych 10 hitów.

Piosenki pop, które tak naprawdę mówią o poważnych sprawach:

The Byrds – „Turn! Turn! Turn!”

Ta piosenka była hitem na długo przed tym, zanim ponownie zyskała popularność dzięki filmowi „Forrest Gump” z Tomem Hanksem w roli głównej. Nie każdy jednak wie, że tekst tego utworu niemal w całości składa się z trzeciego rozdziału biblijnej Księgi Koheleta ze Starego Testamentu, w którym król Salomon rozważa sens życia, wieczności i działań Boga.

Jak opowiadał gitarzysta Chris Hillman w wywiadzie dla amerykańskiej Biblioteki Kongresu:

„Pete [Seeger – autor tekstu – red.] wykonał połowę pracy. Nie wiem jednak, czy Król Salomon otrzymał swoją połowę honorarium za prawa autorskie”. Dodał też, że był to „prawdopodobnie jedyny taki przypadek, że biblijny tekst stał się numerem 1. muzycznej listy przebojów”.

Co ciekawe, Chris Hillman nie był religijny kiedy The Byrds wykonywali swój przebój. Jednak po latach przeszedł na chrześcijaństwo.

Midnight Oil – „Beds are burning”

Kto nie pamięta największego międzynarodowego przeboju tej australijskiej grupy? Warto jednak wiedzieć, że piosenka porusza bardzo ważną kwestię – sposobu, w jaki traktowani byli rdzenni mieszkańcy Australii. Stanowi apel o to, żeby oddać ziemię ludowi Pintupi. To grupa Aborygenów, którzy musieli porzucić swój tradycyjny styl życia na pustyni i często był przymusowo przesiedlani.

Autorami utworu są Rob Hirst, Peter Garrett i James Moginie. Jak wspominał w wywiadzie dla songwritingmagazine.co.uk perkusista Rob Hirst, słynny refren wymyślił wcześniej, zanim powstała reszta tekstu piosenki. Refren ten ma korzenie we… Włoszech:

„To przekład z języka włoskiego. Byłem na wystawie sztuki poświęconej walce z faszyzmem we Włoszech podczas drugiej wojny światowej. Autor wystawy wyjaśnił mi, że Włosi mają takie powiedzenie o walczących partyzantach, które można przetłumaczyć jako: „jak możesz spać, gdy płoną łóżka?”. Pomyślałem, że możemy napisać piosenkę o tej samej idei, tylko dotyczącej rdzennych mieszkańców Australii”.

M.I.A – „Paper planes”

Wpadająca w ucho piosenka to kpina ze stereotypu typowego imigranta, którym straszy się różne społeczeństwa. W tekście słyszymy więc, że taki imigrant „jedyne, czego chce to odebrać ci pieniądze”, choć w rzeczywistości chce po prostu lepszego życia i spokoju.

Pochodząca ze Sri Lanki Brytyjska wokalistka (naprawdę nazywa się Mathangi Arulpragasam) pisząc ten utwór inspirowała się swoimi doświadczeniami z amerykańskimi służbami imigranckimi, co sprowadzało się do wielomiesięcznej biurokratycznej mordęgi. W wywiadzie dla magazynu „Fader” wspominała:

„Myslałam o życiu w tym miejscu [pisząc piosenkę mieszkała w niezbyt bezpiecznej części Brooklynu – dzielnicy Nowego Jorku – red.] pomyślałam sobie, że najgorsze, co ktoś może powiedzieć, to coś w stylu: „jedyne, co chcę zrobić, to przyjechać tu i zabrać ci pieniądze”. Ludzie uważają, że imigranci lub uchodźcy w ogóle nie wzbogacają kultury [kraju, do którego przyjeżdżają] i że są tylko pijawkami. […] Ameryka ma obsesję na punkcie pieniędzy” – mówiła.

Eddy Grant – „Give me hope Jo’anna”

Najbardziej znanym utworem Eddy’ego Granta jest prawdopodobnie „Electric Avenue”, jednak opisywany kawałek też zdobył ogromną rzeszę wielbicieli. Mimo skocznego rytmu piosenka jest w istocie politycznym manifestem. Grant napisał ją, żeby podkreślić niesprawiedliwość południowoafrykańskiego apertheidu.

Tytułowa „Jo’anna” to Johannesburg – największe miasto RPA. Z piosenki możemy się dowiedzieć, że „Jo’anna” rządzi krajem i uszczęśliwia garstkę wybranych, a los większości jej nie obchodzi. Zbija majątek na wydobywaniu kamieni szlachetnych, dzięki czemu może kupować dużo broni i prześladować czarnoskórych, przez co matki z ubogich dzielnic wciąż boją się o swoje dzieci.

Gdy piosenka została wydana w 1998 roku, władze RPA zakazały jej wykonywania. Mimo to utwór był szeroko kolportowany na terenie całego kraju. Zdobył też wielką popularność również za granicą: między innymi osiągnął 7. miejsce na brytyjskiej liście przebojów UK Singles Chart.

Suzanne Vega – „Luka”

Olbrzymi przebój 1987 roku, dzięki któremu również w Polsce Suzanne Vega zdobyła rzeszę wielbicieli (w Polsce i Szwecji piosenka była numerem 1 list przebojów, zaś w USA była 3. na liście Billboard Hot 100). Jednak treść piosenki mrozi krew w żyłach: jest to wyznanie maltretowanego chłopca oraz znieczulicy, przez którą bite dziecko nie może liczyć na pomoc.

O tym, jak powstawała piosenka i skąd pomysł na imię „Luka”, artystkaopowiedziała w wywiadzie dla songwritingmagazine.co.uk:

„Wiedziałam, że chcę napisać tekst o znęcaniu się nad dzieckiem, tylko nie byłam pewna, jak to zrobić. […] Mniej więcej u schyłku lata ’83 roku lub w ’84 mieszkałam w Nowym Jorku, w dzielnicy Chelsea. Otrzymałam przez pomyłkę przesyłkę z magazynem dla dzieci, na której widniało „Luka”. […] Pewnego dnia otworzyłam drzwi mieszkania i zobaczyłam czekającego na windę małego chłopca wyglądającego na ulicznego cwaniaczka. Nie widziałam go wcześniej. Spytałam, jak się nazywa, a on odpowiedział: „Nazywam się Luka [„My name is Luka”]. Wyjaśniłam mu, że przez pomyłkę otrzymałam jego magazyn, ale jego to nie obeszło. Pomyślałam, że mam już bohatera piosenki – wzięłam od niego tylko imię – to dziecko nie było ofiarą żadnej przemocy”.

Może Cię zainteresować:

• Gwiazdy sceny – jak naprawdę się nazywają?
• „Diana” wielokrotnie wykonana: historia jednej piosenki
• „Feliz Navidad” Jose Feliciano ma już 50 lat!
• Tina Turner, Foo Fighters i Jay-Z trafią do Galerii Sław Rock and Rolla
• Wywiad z Urszulą Sipińską
• „Thriller” Michaela Jacksona ma 38 lat
• Najlepsze musicale w historii [TOP 10]

Bruce Springsteen – „Born in the USA”

Ta piosenka jest prawdopodobnie najczęściej mylnie interpretowanym utworem na świecie. Ogromny międzynarodowy przebój, który wielu służy za patriotyczny hymn, wyrażający miłość do Ameryki w rzeczywistości jest jednym wielkim oskarżeniem władz tego kraju. Tą piosenką Bruce Springsteen wyraża… całkowite rozczarowanie Stanami Zjednoczonymi i tym w jaki sposób są traktowani walczący za ten kraj weterani wracający z wojny w Wietnamie. Nawet pierwotnie utwór nosił tytuł „Wietnam”, jednak gdy reżyser Paul Schrader wysłał Springsteenowi scenariusz filmu o grupie rockowe zatytułowany „Born In The U.S.A.”, artysta zmienił tytuł swojej piosenki.

Całkowicie źle piosenkę zinterpretowali nawet Republikanie, którzy próbowali ją wykorzystywać, choćby w kampanii prezydenckiej Ronalda Reagana. Jak wspominał po latach Bruce Springsteen w wywiadzie dla publicznego radia w 2005 roku:

„To był ten moment, kiedy po raz pierwszy Republikanie udoskonalili technikę przyswajania wszystkiego co zdawało się amerykańskie i odmawiania innym patriotyzmu, jeśli się ich nie popierało. […] W moich piosenkach część duchowa i dotycząca nadziei znajduje się w refrenach. Smutki i codzienność są w zwrotkach”.

Red Hot Chilli Peppers – „Under the bridge”

Autorem jednego z największych hitów zespołu Red Hot Chilli Peppers jest wokalista Anthony Kiedis. Początkowo napisał wiersz, który nie miał być przeznaczony na piosenkę dla zespołu. Gdy jednak producent Rick Rubin znalazł jego zapis, ostatecznie przekonał Kiedisa do przerobienia go na piosenkę.

Utwór był bardzo osobisty i dotyczył okresu, gdy Kiedis był uzależniony od heroiny i przez to – bardzo samotny. Most wspomniany w piosence to miejsce, do którego wokalista się udawał, żeby kupić narkotyki i je zażywać. Pierwsze słowa piosenki Anthony Kiedis ułożył w 1990 roku, po śmierci swojego przyjaciela -gitarzysty Hillela Slovaka, który zmarł z przedawkowania. Przez dłuższy czas Kiedis siadał za kierownicą samochodu i po prostu podśpiewywał: „sometimes I feel like I don’t have a partner…” (pol.: „czasem czuję, że nie mam przyjaciela…”).

The Beatles – „Lucy in the Sky with Diamonds”

Napisana przez Johna Lennona piosenka do dziś jest przedmiotem sporów, jeśli chodzi o interpretację jej tekstu. Choć sam Lennon twierdził, że pisząc tekst zainspirował się rysunkiem swojego syna, który tak właśnie został zatytułowany, to od razu po wydaniu utworu jego prawdziwe znaczenie mógł zdradzać sam wygląd liter w tytule. Otóż wielkie litery z tytułu układały się w skrót „LSD”, co oznacza psychodeliczny narkotyk, po którym ponoć pojawiają się niezwykłe wizje. A opis tego typu psychodelicznych wizji znajduje się właśnie w tekście piosenki. W dodatku piosenka powstała w okresie, w którym Beatlesi mocno eksperymentowali z narkotykami. Choć Lennon cały czas zaprzeczał tym doniesieniom i twierdził że opisując wizje inspirował się też książką „Alicja w krainie czarów”, a Paul McCartney podtrzymywał te twierdzenia, to do dziś interpretacja utworu tak naprawdę zależy od słuchającego.

Foster the People – „Pumped up kicks”

To był jeden z największych przebojów ostatniej dekady. Łatwo wpadająca w ucho melodia sprawiała, że piosenka królowała na parkietach i domówkach na całym świecie. Jeśli jednak zagłębić się w tekst, to ochota do tańca przechodzi momentalnie.

Otóż utwór opowiada o o dziecku – wyrzutku społecznym, który planuje masakrę w szkole i prowadzi wewnętrzny dialog na ten temat. Jak powiedział autor utworu, Mark Foster w rozmowie ze „Spinner UK”:

„Piosenka opowiada o dzieciaku, który dosłownie traci rozum i planuje zemstę. […] Zamiast pisać o ofiarach i ich tragedii, chciałem dostać się do umysłu zabójcy, tak jak Truman Capote w książce „Z zimną krwią”. […] Naprawdę uwielbiam wchodzić w czyjś umysł i starać się wczuć w jego sytuację”.

Lenny Kravitz – „Are You Gonna Go My Way”

Rockandrollowe klasyki i chwytliwe gitarowe riffy z pozoru nie kojarzą się z muzyką kościelną. Jeśli faktycznie tak jest, to ten słynny utwór Lenny’ego Kravitza jest wyjątkiem od reguły, ponieważ jeden z jego największych przebojów opowiada o… Jezusie. Nie powinno to dziwić – w końcu Lenny Kravitz nazwał Jezusa Chrystusa „największą gwiazdą rocka”. Utwór opowiada o tym, jak Bóg daje każdemu człowiekowi wybór, w którym udać się kierunku; „are you gonna go my way” oznacza ni mniej ni więcej zawołanie: „czy pójdziesz za mną?”.