Jaskra – objawy, przyczyny, czynniki ryzyka i sposoby zapobiegania

Jaskra może prowadzić nawet do utraty wzroku. Dowiedz się, jak wykryć jej objawy, jakie są czynniki ryzyka i w jaki sposób możesz zapobiec rozwojowi choroby.

Jaskra to jedna z głównych przyczyn utraty wzroku u ludzi powyżej 60. roku życia. Chociaż może pojawić się u osób w każdym wieku, to najczęściej dotyka właśnie seniorów. Wiele form tej choroby nie daje objawów – pogorszenie wzroku następuje stopniowo tak, że chory nie spodziewa się problemów, aż jaskra osiągnie zaawansowane stadium. Ponieważ wzrok utracony w wyniku tej choroby nie może zostać odzyskany, bardzo ważne jest regularne badanie wzroku, obejmujące między innymi pomiar ciśnienia, żeby wychwycić zmiany jeszcze na wczesnym etapie. Odpowiednio wcześnie zdiagnozowana jaskra może zostać powstrzymana, a wzrok uratowany.

Objawy

Niebezpieczeństwo stwarzane przez jaskrę polega na tym, że często nie dostrzega się jej objawów, zanim będzie za późno. Ponadto objawy różnią się, w zależności od rodzaju i stadium choroby. Są różne rodzaje jaskry. Przykładowo jaskra pierwotna otwartego kąta (najczęstszy rodzaj tej choroby) daje takie objawy jak:

• uczucie patrzenia przez mgłę;
• bóle głowy;
• dostrzeganie tęczowych kół, zwłaszcza wokół źródeł światła;
• ból oczu;
• łzawienie
• zaawansowanym stadium widzenie tunelowe;
• niejednolite martwe punkty na peryferiach lub w centrum pola widzenia, często w jednym i w drugim oku.

Ostra jaskra zamykającego się kąta daje takie objawy jak:

• ostre bóle głowy;
• ból oczu;
• nudności i wymioty;
• zamazana wizja;
• zaczerwienienie oczu;
• światłowstręt;
• widoczne tęczowe koła wokół źródeł światła;
• twardniejące oko.

Jeśli nie będzie leczona, jaskra w końcu prowadzi do ślepoty. Należy jednak pamiętać, że nawet leczona, choroba ta może sprawić, że nawet około 15% chorych może w ciągu 20 lat oślepnąć przynajmniej na jedno oko. Dlatego tak ważne jest szybkie zdiagnozowanie choroby i udanie się po pomoc medyczną.

Kiedy udać się do lekarza?

Szukaj pomocy medycznej, jeśli doświadczasz objawów opisanych w przypadku jaskry pierwotnej otwartego kąta, takich jak długotrwałe bóle głowy, ból oczu lub oka i zamazane widzenie.

Może Cię zainteresować:

• Dlaczego trzeba leczyć jaskrę?
• Jaskra: Fakty i mity
• Choroba Alzheimera – jak przebiega?
• Zaćma i jaskra – jak je odróżnić
• Zwyrodnienie plamki żółtej – co to za choroba?

Przyczyny jaskry

Choroba ta jest skutkiem uszkodzenia nerwu optycznego. Gdy to uszkodzenie stopniowo postępuje, w polu widzenia chorej osoby rozwijają się martwe punkty. Z nie do końca wciąż znanych przyczyn to uszkodzenie nerwu zazwyczaj łączy się z wyższym ciśnieniem w oku. Podwyższone ciśnienie występuje, gdy obecny w oku płyn przestaje z niego odpływać, jak to jest w zdrowym oku. Kiedy nie odpływa, a wciąż jest produkowany, następuje wzrost ciśnienia w oku. Jaskra często jest chorobą dziedziczną, u niektórych osób wykryto też geny łączone z większym ciśnieniem wewnątrz oka i uszkodzeniem nerwu wzrokowego.

Czynniki ryzyka

Pamiętaj, że ta choroba może całkowicie zniszczyć wzrok, więc musisz być osobą szczególnie wyczuloną na opisane wcześniej objawy, jeśli:

• masz podwyższone ciśnienie w oku;
• jesteś seniorem w wieku powyżej 60 roku życia;
• masz historię występowania jaskry w rodzinie;
• masz cukrzycę, chorobę serca, anemię, podwyższone ciśnienie krwi;
• jesteś bardzo krótkowzroczny lub bardzo dalekowzroczny;
• doznałeś kontuzji oka lub przeszedłeś operacje oka;
• od dłuższego czasu przyjmujesz leki, zwłaszcza w formie kropli do oczu.

Zapobieganie

Aby nie stać się ofiarą jaskry i wykryć ją w bardzo wczesnym stadium, staraj się stosować do poniższych zaleceń:

• Regularnie badaj wzrok. Amerykańska Akademia Okulistyki zaleca badania raz na 5-10 lat jeśli masz mniej niż 40 lat, raz na 2-4 lata jeśli jesteś w wieku 40-54 lat, raz na 3 lata, jeśli masz od 55 do 64 lat oraz co najmniej raz na dwa lata jeśli masz więcej niż 65 lat. Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka, powinieneś częściej badać wzrok – najlepiej częstotliwość konsultować z lekarzem.
• Przyjrzyj się historii swojej rodziny: czy były w niej przypadki utraty wzroku lub jaskry? Jeśli tak, to powinieneś badać wzrok częściej.
• Ćwicz – regularne, niezbyt forsowne ćwiczenia mogą pomóc w zapobieganiu jaskrze przez zmniejszenie ciśnienia w oku. Skonsultuj się ze swoim lekarzem w kwestii odpowiedniego planu ćwiczeń.
• Jeśli masz przepisane krople do oczu, przyjmuj je regularnie. Może to spowolnić lub zatrzymać ryzyko postępującego ciśnienia w oku. Przepisane przez lekarza kropla trzeba przyjmować regularnie, nawet jeśli nie występują objawy.
• Chroń swoje oczy. Poważne uszkodzenia oka mogą prowadzić do jaskry. Zawsze noś ochronę oczu, jeśli używać elektrycznych narzędzi lub uprawiasz sporty niosące za sobą ryzyko uszkodzenia oczu.