Ágnes Keleti, zdobywczyni 10 medali olimpijskich, w najbliższą sobotę, 9 stycznia, będzie obchodzić 100. urodziny. Historia węgierskiej gimnastyczki jest niezwykła, a jej życiorys to niemal gotowy scenariusz filmowy.
Ágnes Keleti jest najstarszą żyjącą mistrzynią olimpijską. Zdobyła 10 medali dla Węgier, w tym pięć złotych, na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku i w Melbourne w 1956 roku. Liczba medali robi ogromne wrażenie, zwłaszcza że po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach w wieku 31 lat. Jej dobrze zapowiadającą się karierę sportową przerwała druga wojna światowa, a w Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 1948 roku nie mogła wziąć udziału z powodu kontuzji.
Ágnes Keleti – czuje się młodo, bo nie patrzy w lustro
Mimo imponującego wieku Keleti jest w dobrej formie.
– Czuję się dobrze, ale nie patrzę w lustro, to moja sztuczka! Dzięki temu zawsze czuję się młoda! – mówi i dodaje, że jej opiekunka nie pozwala jej już robić szpagatów. Z dziennikarzami woli rozmawiać o przyszłości, a nie o przeszłości:
– Przeszłość? Porozmawiajmy o przyszłości. To powinno być piękne. Przeszłość jest przeszłością, ale wciąż istnieje przyszłość.
Keleti zaczęła uprawiać gimnastykę w wieku czterech lat, a w wieku 16 lat zdobyła swój pierwszy tytuł krajowy. Jednak po wybuchu wojny Keleti została wydalona ze swojego klubu gimnastycznego ze względu na żydowskie pochodzenie.
W czasie wojny przyjęła fałszywą tożsamość i pracowała jako pokojówka sympatyzującej z nazistami rodziny w małej węgierskiej wiosce. Później była zatrudniona w fabryce amunicji oraz jako służąca niemieckiego generała stacjonującego w Budapeszcie. W 1944 roku wzięła ślub z gimnastykiem Istvánem Sárkánym, żeby uniknąć wywiezienia do obozu pracy. Rozwiedli się w 1950 roku. Zimą 1944-1945, podczas oblężenia Budapesztu przez wojska radzieckie, Keleti pracowała przy grzebaniu zmarłych w zbiorowych mogiłach.
Jej ociec zginął w Auschwitz, a matka i siostra uratowały się dzięki pomocy szwedzkiego dyplomaty Raoula Wallenberga.
Po wojnie Agnes Keleti zawodowo grała na wiolonczeli i wznowiła karierę gimnastyczną. Zakwalifikowała się na igrzyska olimpijskie w Londynie w 1948 roku, ale nie wzięła w nich udziału, ponieważ zerwała więzadła w kostce. Cztery lata później w 1952 roku w Helsinkach zdobyła cztery medale, w tym złoty w ćwiczeniach wolnych, srebrny drużynowo i brązowe na poręczach i drużynowo z przyborem.
35-letnia gimnastyczka zdobywa olimpijskie złoto
Cztery lata później w Melbourne w wieku 35 lat została najstarszą gimnastyczką, która zdobyła złoty medal olimpijski. Agnes Keleti zdobyła wtedy cztery złote krążki: na poręczach, na równoważni i ćwiczenia wolne, a także drużynowo za ćwiczenia z przyborem. Do tego doszedł jeszcze srebrny medal drużynowy w wieloboju.
Po igrzyskach w Australii wraz z 44 innymi sportowcami z Węgier pozostała na Zachodzie i w związku z wydarzeniami węgierskiego powstania poprosiła o azyl polityczny. W 1957 roku Keleti wyemigrowała do Izraela, gdzie wyszła za mąż i urodziła dwóch synów. Została instruktorem wychowania fizycznego na Uniwersytecie w Tel Awiwie, a także trenerem reprezentacji Izraela. Kilka lat temu wróciła do Budapesztu, swojego rodzinnego miasta.
Dodaj komentarz