Nawet najzdrowiej wyglądający produkt może mieć w swoim składzie niezdrowe elementy ukryte pod nieznanymi nazwami. Dowiedz się, jak czytać etykiety na artykułach spożywczych.
Co jest na etykiecie?
Etykiety zawierać powinny wszystkie informacje o produkcie: wagę, datę przydatności do spożycia oraz skład, czyli ilość poszczególnych składników składających się na dany artykuł spożywczy. Są tam informacje o alergenach, wartości energetycznej, wartości odżywczej. Warto wiedzieć, że poszczególne składniki na etykiecie są podawane w kolejności malejącej, czyli im dalej składnik jest na liście, tym jest go mniej w produkcie.
Liczy się nazwa
Producenci chwytają się różnych metod aby nas zwieść. Z przyzwyczajenia często kierujemy się wyglądem opakowania nie wczytując się w nazwę. Tymczasem to nazwa a nie wygląd opakowania decydują o tym, czym jest produkt. Jeśli szukamy więc masła, to szukajmy w nazwie masła – brak tego słowa na etykiecie powinien wzmóc naszą czujność. Mix maślany to nie to samo, choćby jego opakowanie sugerowało, że to masło.
Kolejność na etykiecie
Na etykietach jest wymieniony skład produktu w kolejności malejącej. Jeśli więc jakiś składnik wymieniany jest na początku, oznacza to, że jest go najwięcej. I na odwrót – choćby ciastka nazywały się cynamonowe, a cynamon wymieniony jest pod koniec składu, oznacza to, że jest go bardzo mało.
Krótszy skład to lepszy skład
Mniejsza liczba składników na etykiecie oznacza, że produkt jest mniej przetworzony. Ta zasada sprawdza się w większości produktów. Wyjątkiem mogą być artykuły, które z założenia są mieszankami, na przykład mieszanka przypraw czy ziół.
Wartości odżywcze na etykiecie
Na etykiecie muszą się znaleźć informacje o wartościach odżywczych, czyli wartość energetyczna, zawartość tłuszczów, w tym kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodany, w tym cukry i sól. Wartości dotyczą zazwyczaj 100 gr lub 100 ml produktu. Dlatego jeśli nasz napój ma 200 ml, liczbę składników należy pomnożyć razy dwa. Wartość energetyczna podawana jest w kaloriach lub w dżulach. 1 kcal to 4,184 kJ. Tłuszcze nasycone są niekorzystne dla naszego organizmu, zwiększają poziom cholesterolu.
Alergeny
Zgodnie z prawem producenci mają obowiązek zaznaczać, jakie produkty alergiczne zawiera produkt. Może to być oddzielna kategoria lub ostrzeżenie typu „Uwaga, produkt może zawierać śladowe ilości orzechów). Może to być też zaznaczenie produktów alergicznych podkreśleniem lub wytłuszczonym drukiem ( np. Składniki – pomidory, cukier, przecier z selera, żółtka jaj). Alergicy powinni szczególnie uważnie czytać etykiety.
Dodatki do żywności na etykietach
Im mniej dodatków do żywności, tym lepiej. Zaliczamy do nich wzmacniacze smaku, konserwanty, zagęstniki, słodziki, sztuczne aromaty i emulgatory. Te substancje na etykietach mają nazwy zaczynające się literą E – im mniej ich jemy, tym lepiej, choć należy pamiętać, że skoro te dodatki są dopuszczone do składu żywności to nie są trucizną. Wśród nich są też substancje naturalne. Na przykład:
- E322 – lecytyna, która jest naturalnym emulgatorem
- E441 – żelatyna, naturalny zagęstnik
- E406 – agar-agar, naturalny zagęstnik pochodzenia nie zwierzącego
- E412 – guma guar, naturalny zagęstnik
- E100 – kurkumina, naturalny barwnik
- E101 – ryboflawina, naturalny barwnik zawierający witaminę B2
- E140 – zielony barwnik pochodzący ze szpinaku
- E150a – brązowy barwnik naturalny uzyskiwany z karmelu
- E160a – barwnik pozyskiwany z marchwi
- E300 – kwas askorbinowy, czyli witamina C, naturalny konserwant
Data przydatności – jak ją czytać?
W datowaniu produktów mamy do czynienia z dwoma określeniami.
- „Należy spożyć przed…” – to data trwałości minimalnej. W domyśle oznacza „produkt będzie najlepszy jeśli spożyjesz go przed tą datą, ale kilka dni później też jest przydatny” . Dotyczy zazwyczaj produktów dużej trwałości typu kasze, ryże, mąki, makarony.
- „Należy spożyć do…” – po podanym terminie produkt absolutnie nie nadaje się do spożycia, gdyż może to wywołać konsekwencje zdrowotne
ZOBACZ TEŻ:
