Najdroższa moneta świata

Wyjątkowo rzadka moneta zwana „podwójnym orłem” została sprzedana na aukcji za 18,9 mln dolarów. Dowiedz się, dlaczego jest tyle warta.

We wtorek na aukcji w Nowym Jorku zorganizowanej przez dom aukcyjny Sotheby’s sprzedano złotą monetę z 1933 roku zwaną „podwójnym orłem”. Jej cena osiągnęła rekordowe 18,9 mln dolarów, co ponownie czyni ją najdroższą w historii – sprzedała się ponad dwa razy drożej niż poprzednio.

„Podwójny orzeł” – co to za moneta?

Ta złota (w 90%) moneta miała nominalnie wartość 20 dolarów. Nazwy: „orzeł”, „pół orła” i „ćwierć orła” nadano określonym monetom z mocą ustawy z 1792 roku ustanawiającej amerykańską mennicę oraz regulującej wartość monet. Opisywaną monetę nazwano w ten sposób, bo miała podwójną wartość „orła” – jej nazwę zawarto w ustawie z 1849 roku.

Produkcja tej monety trwała do 1933 roku, kiedy to oficjalna cena złota została zmieniona na mocy ustawy Gold Reserve Act. W ten sposób prezydent USA Franklin D. Roosevelt zakończył wytwarzanie monet ze złota – od tej pory ich wytwarzanie posiadanie było nielegalne.

Monety „podwójny orzeł” z 1933 roku nigdy nie weszły do obiegu – niemal wszystkie zostały zwrócone rządowi USA i przetopione. Tylko kilka monet uniknęło tego losu. W 1944 roku amerykańska Secret Service zapowiedziała, że jeśli znajdzie w czyimś posiadaniu taką monetę, będzie ją traktowała jako skradzioną.

Najsłynniejsza z monet

Opisywany egzemplarz „podwójnego orła” to jedyna moneta, która może być w posiadaniu prywatnej osoby, co musiało zostać ustalone przez sąd po batalii prawnej między władzami USA i poprzednim właścicielem. W 1944 roku kupił ją król Egiptu, Faruk I, a w 2002 roku sprzedano ją za 7,6 mln dolarów.

Wiadomo, że istnieje jeszcze 12 innych „podwójnych orłów” – dwa znajdują się w Narodowej Kolekcji Numizmatów oraz w depozycie kruszców w słynnym Fort Knox.

Zobacz też:

Rekordowe znaczki

Bezcenna moneta była jednym z trzech przedmiotów wystawionych na sprzedaż przez tego właściciela – projektanta butów Stuarta Weitzmana. Pozostałymi okazami są znaczek byłej brytyjskiej kolonii oraz ryza znaczków pocztowych z nadrukowanym błędem.

Najstarszym z tych okazów był liczący 165 lat znaczek jednocentowy Magenta z Gujany Brytyjskiej (obecnie Gujana). Dom aukcyjny Sotheby’s nazwał go „najsłynniejszym znaczkiem”. Okaz sprzedał się za 8,3 mln dolarów. W czasach, w których powstał znaczki importowano do Ameryki z Wielkiej Brytanii. Jednak w 1855 roku w Gujanie Brytyjskiej wydrukowano nową serię w miejscowej drukarni prasy. Sprzedany egzemplarz jest jedynym, o którym wiadomo że przetrwał do naszych czasów.

Trzecim z okazów z kolekcji Weitzmana jest ryza zawierająca cztery pierwsze amerykańskie lotnicze znaczki pocztowe, pochodzące z 1918 roku. Właśnie te znaczki stały się bardzo znane z powodu niezwykłego błędu drukarskiego: przez błąd w ustawieniu maszyny samoloty na znaczku wydrukowano do góry nogami. Znaczki te, znane jako „odwrócone Jennie” (Jennie to zwyczajowa nazwa samolotu ze znaczka) są niezwykle rzadkie – wydrukowano ich 100, zanim odkryto błąd drukarski. Opisywana ryza z czterema błędnie wydrukowanymi znaczkami została sprzedana na aukcji za 4,9 mln dolarów – to nowy rekord jeśli chodzi o amerykańskie znaczki pocztowe.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi